Ekspozycje nowoczesności
1821–1929

Cytat

Źródło cytatu

"Zdrowie", lipiec 1887, nr 21, s. 20

Z warszawskiej wystawy higienicznej:
„Pouczający fakt charakteryzujący znaczenie wystawy miał miejsce w oddziale baktretriologicznym tejże. Jedna z pań zwiedzających wystawę wysłuchawszy objaśnień o pasożytach mięsa przybyła kilka dni potem do tegoż oddziału wystawy i przedstawiła dyżurnemu członkowi wystawy mięso z wągrami kupione na Nowym Świecie. Stan ten atologiczny dobrze rozpoznała, nabywszy doświadczenia na wystawie.”
Rycina z końca XVIII w., przedstawiająca rozwój glisty.

Rycina z końca XVIII w., przedstawiająca rozwój glisty.

Komentarz

Dział bakteriologiczny był jedną z największych atrakcji warszawskiej wystawy higienicznej, przyciągał podobno zwłaszcza kobiety  (atrakcję stanowiły bowiem pogadanki lekarzy i naukowców, takich jak młody wówczas i charyzmatyczny specjalista od wścieklizny Odo Bujwid). Tu mamy przykład natychmiastowej nauki wyciągniętej z wykładu i z samej wystawy – słuchaczka wraca do pawilonu pasożytniczego z porcją mięsa od rzeźnika, by skonfrontować teorię z praktyką. To, co wstrętne czy groźne, w ujęciu naukowym staje się interesujące. A może wstręt i fascynacja w epoce wiktoriańskiej po prostu idą w parze?

Dwa lata przed wystawą higieniczną, w czerwcu 1885 r. Ludwik Pasteur wynalazł penicylinę. Alain Corbin pisze o „upadku mitologii przedpasteurowskich” – wiedza  o drobnoustrojach i pasożytach zaczęła zastępować wiarę w szkodliwe „miazmaty”.

Justyna Jaworska

Źródła

Alain Corbin, We władzy wstrętu, przeł. A. Siemek, Oficyna Wydawnicza Volumen, Warszawa 1998

Mapa wpisu

Instytut Kultury Polskiej Narodowy program rozwoju humanistyki
Projekt realizowany w Instytucie Kultury Polskiej na Wydziale Polonistyki Uniwersytetu Warszawskiego w latach 2013–2016; finansowany ze środków Narodowego Programu Rozwoju Humanistyki (nr 0110/NPRH2/H11/81/2013).
Na tej stronie korzystamy z cookies. Jeżeli nie wyrażasz na to zgody, prosimy o zmianę ustawień przeglądarki internetowej