Powyższy cytat (jak i wiele innych materiałów przygotowanych przez organizatorów PWK) wskazuje na myślenie w kategoriach racjonalności kapitalistycznej, wedle której człowiek nie jest już „tylko” bliźnim, ale i „walorem gospodarczym”. Troska państwa i instytucji społecznych o dobro jednostek – ich właściwe warunki bytowe, kondycję fizyczną i psychiczną etc. –  jawi się więc jako działanie zdroworozsądkowe, podyktowane dążeniem do jak największej wydajności pracy, a nie nakaz etyczny czy religijny. Egoistyczna obojętność czy chęć pomocy opartej na współczuciu mają zostać zastąpione przez przedsięwzięcia realizowane systemowo, planowane na podstawie osiągnięć naukowych, profesjonalnie monitorowane. Dlatego na wystawie, prócz modelowej ochronki czy gabinetu lekarza sportowego, prezentowano również działalność Polskiego Towarzystwa Eugenicznego, Towarzystwa Higienicznego Warszawskiego, a Poznański Zakład Ortopedyczny przedstawił „odchylenia pod względem fizycznym od norm rozwojowych naszej [czyli polskiej – AS] młodzieży”. [Dlaczego i jak należy oglądać…, s. 25]

Agata Sikora